W niektórych przypadkach poród może być bezpiecznie przeprowadzony bez znieczulenia ogólnego. Zamiast znieczulenia ogólnego do porodu można zastosować znieczulenie regionalne. W innych przypadkach konieczne jest wykonanie cesarki, ponieważ czas jest ograniczony i nie można zastosować znieczulenia zewnątrzoponowego lub rdzeniowego w celu zwiększenia ilości płytek krwi.
Prezentowany materiał jest efektem współpracy z beautyxpress.pl
Znieczulenie regionalne
Znieczulenie regionalne do porodu to technika, która znacznie zmniejsza ból podczas porodu. Znane również jako znieczulenie zewnątrzoponowe, rdzeniowe lub ogólnoustrojowe, jest podawane przez anestezjologa podczas procesu porodu, aby pomóc kobiecie poradzić sobie z bólem. Celem znieczulenia regionalnego jest zablokowanie impulsów bólowych w określonym rejonie ciała, co pozwala kobiecie zachować czujność oraz funkcję motoryczną kończyn dolnych i zdolność parcia.
Istnieje niewiele opublikowanych wytycznych dotyczących znieczulenia regionalnego w porodzie. W ostatnich latach zwiększyło się jego zastosowanie i obecnie jest ono stosowane w większości porodów cesarskich. W jednym z ostatnich badań odsetek porodów cesarskich przeprowadzonych w znieczuleniu regionalnym wzrósł trzykrotnie w latach 2013-2014. Chociaż znieczulenie ogólne nadal dominuje w większości porodów cesarskich, coraz więcej anestezjologów ma pewność co do stosowania znieczulenia regionalnego w celu opanowania trudnych sytuacji podczas porodu.
Na temat historii anestezji położniczej opublikowano wiele opracowań. Historię tej dziedziny można znaleźć w książce Obstetric Anesthesia, pod redakcją Simpsona WG i wydanej przez Adam and Charles Black. Książka ta przedstawia historię ewolucji znieczulenia położniczego i jego zastosowań.
Chociaż ryzyko związane ze znieczuleniem regionalnym jest rzadkie, ważne jest, aby anestezjolodzy ściśle monitorowali swoich pacjentów. Najczęstszym działaniem niepożądanym są dreszcze, które zwykle łagodzi się przez ogrzanie pacjentki. Innym efektem ubocznym jest obniżenie ciśnienia krwi, które jest często leczone za pomocą płynów dożylnych. Ciśnienie krwi pacjenta jest monitorowane przez cały czas trwania znieczulenia.
Poród cesarski
Podczas porodu masz do wyboru poród pochwowy lub cesarskie cięcie. Cesarka jest bezpieczniejsza i może zapobiec bólowi i powikłaniom. Niektóre kobiety wolą jednak poród przez pochwę. Wskaźnik cesarskiego cięcia spada w Stanach Zjednoczonych, dzięki naciskowi na obniżenie stawek. Na przykład eksperci promują więcej prób porodu, aby zachęcić do VBAC, i sugerują, aby matki dłużej parły i rodziły.
Kobiety, które mają urodzić przez cesarskie cięcie, zazwyczaj otrzymują przed zabiegiem znieczulenie zewnątrzoponowe, które dostarcza leki przeciwbólowe poza worek z płynem rdzeniowym i do odpowiednich receptorów nerwowych. W nagłych przypadkach anestezjolog może podać przez cewnik silniejszy, mocniejszy środek znieczulający. Zabieg trwa zwykle około godziny, ale może być krótszy, jeśli istnieje potrzeba szybkiego urodzenia dziecka.
Stosowanie znieczulenia ogólnego wiąże się z wysokim odsetkiem powikłań, w tym komplikacji podczas porodu i po nim. Ponadto istnieje zwiększone ryzyko śmiertelności matek, a także większy odsetek żylnych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych podczas porodu cesarskiego.
W niedawnym badaniu przeprowadzonym wśród 2 milionów kobiet w Nowym Jorku stwierdzono, że kobiety rasy czarnej miały o 40% większe szanse na wykonanie cesarskiego cięcia w porównaniu z kobietami rasy białej. Jednak to odkrycie nie dotyczy wszystkich kobiet. Niektóre warunki zdrowotne, takie jak guz mózgu lub inna choroba, mogą uniemożliwić zastosowanie znieczulenia regionalnego.
Skrzepy krwi
Jeśli planujesz poród z zastosowaniem znieczulenia ogólnego, powinnaś być świadoma ryzyka związanego z zakrzepami krwi. Mogą one być niebezpieczne, jeśli nie zostaną wcześnie wykryte i leczone. Jednak większość kobiet wyzdrowieje dzięki odpowiednim interwencjom. Oto kilka wskazówek, jak im zapobiegać.
Ważne jest, aby pić dużo płynów. W czasie ciąży powinnaś pić 10 szklanek płynów dziennie, a w czasie karmienia piersią 12 do 13 szklanek płynów. Chociaż większość zakrzepów krwi jest łatwa do wyleczenia, powinnaś od razu zgłaszać wszelkie objawy swojemu lekarzowi.
Skrzepy krwi podczas porodu pod GA są poważnym problemem, mogą przemieszczać się do płuc i blokować przepływ krwi. Mogą one również prowadzić do innych komplikacji, w tym łożyska previa lub accreta. Aby zminimalizować to ryzyko, Twój lekarz koordynuje działania z Twoim położnikiem, specjalistą medycyny matczyno-płodowej i lekarzem intensywnej terapii (NICU).
Jeśli skrzepy krwi są duże, mogą być oznaką poważnych komplikacji. Ponadto, oddanie więcej niż pół litra krwi w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie może zagrażać życiu. Na szczęście większość kobiet doświadcza jedynie niewielkich ilości krwotoku poporodowego.
Zwiększone ryzyko powstania skrzepu krwi
Kobiety poddane cesarskiemu cięciu mają większe ryzyko powstania skrzepów krwi podczas porodu niż te, które mają poród pochwowy. Jednak ryzyko to jest nadal minimalne. Jednak kobiety otyłe lub cierpiące na pewne schorzenia są również narażone na zwiększone ryzyko. Kobiety, które planują poddać się cesarskiemu cięciu, powinny omówić to ryzyko ze swoim lekarzem przed zabiegiem.
Chociaż większości zakrzepów krwi nie można zapobiec, istnieją pewne kroki, które możesz podjąć, aby zmniejszyć swoje ryzyko. Po pierwsze, porozmawiaj z lekarzem o historii zakrzepów w Twojej rodzinie. Po drugie, należy ćwiczyć tyle, ile zaleci lekarz. Ważne jest również poruszanie się co dwie godziny.
Co więcej, kobiety, które przeszły cesarskie cięcie, mają większe ryzyko zakrzepów krwi ze względu na zwiększoną urazowość zabiegu. Kobiety, u których wykonano nagłe cięcie cesarskie, mają większe ryzyko powstania zakrzepów krwi niż te, u których wykonano planowe cięcie cesarskie. Ponadto, cesarskie cięcie może być konieczne, ponieważ poród nie postępuje prawidłowo.
Ten rodzaj skrzepu krwi nazywany jest krwotokiem poporodowym i może wystąpić, gdy części łożyska pozostają przytwierdzone do ściany macicy. Jest on bardziej powszechny u kobiet z pewnymi warunkami zdrowotnymi lub zaburzeniami krzepnięcia krwi, ale może się zdarzyć każdemu po porodzie. W rzeczywistości około 40 procent tych zakrzepów występuje u kobiet bez żadnych czynników ryzyka. Jeśli skrzepy tworzą się w żyle, mogą ograniczyć przepływ krwi do serca, powodując ból i obrzęk.
Uraz dla matki
Nowe badanie pokazuje, że poród w znieczuleniu ogólnym ma niekorzystne skutki dla matki i dziecka. U kobiet poddanych temu zabiegowi zwiększa się ryzyko wystąpienia ciężkiej depresji poporodowej i samookaleczenia. Ponadto skutki znieczulenia ogólnego mogą opóźniać karmienie piersią i kontakt skóra do skóry.
Chociaż poród jest na ogół pozytywnym doświadczeniem, dla niektórych kobiet może być również odczuwany jako przytłaczający i wymykający się spod kontroli. Może to powodować zespół stresu pourazowego (PTSD). Badania wykazały, że prawie 3 procent kobiet, które przeszły niepowikłany poród w szpitalu, miało kliniczne objawy stresu pourazowego w 6 tygodni po porodzie. Częstość występowania PTSD jest bardzo zróżnicowana, ale udokumentowano ją zarówno u weteranów wojskowych, jak i ofiar poważnych katastrof.
Kobiety, które cierpią na stres pourazowy, mogą przez długi czas przeżywać doświadczenie porodu. Mogą unikać miejsc, w których miało miejsce to wydarzenie i doświadczać hiperarousal. U niektórych kobiet może nawet rozwinąć się depresja kliniczna. Ponadto traumatyczny poród może sprawić, że kobieta poczuje się pozbawiona siły, zdradzona i pogwałcona. Może również sprawić, że nie będzie ona w stanie tworzyć związków emocjonalnych.
Zalecenia dotyczące łagodzenia bólu
Istnieją dwie główne opcje łagodzenia bólu podczas porodu w znieczuleniu ogólnym: środek przeciwbólowy lub analgezja zewnątrzoponowa. Chociaż obie opcje zapewniają ulgę w bólu, mają bardzo różne skutki uboczne. Środki przeciwbólowe zmniejszają jedynie uczucie bólu, natomiast analgezja zewnątrzoponowa sprawia, że matka jest całkowicie nieprzytomna podczas porodu.
Wybierając pomiędzy tymi dwoma opcjami, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę komfort kobiety. Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę. Wiek, pozycja i ciąża kobiety wpływają na poziom jej komfortu. Ważne jest, aby omówić te czynniki z lekarzem przed wielkim dniem.
Inną opcją jest znieczulenie zewnątrzoponowe, które znieczula dolną część pleców i ułatwia poród. Ponadto w drugiej fazie porodu można zastosować blokadę nerwu zasłonowego. Zastrzyki te nie są tak skuteczne jak znieczulenie zewnątrzoponowe i mogą powodować więcej skutków ubocznych.
Znieczulenie ogólne może być również stosowane w celu dostarczenia części dziecka, gdy kobieta siedzi lub zmienia pozycje podczas porodu. Ta metoda łagodzenia bólu nie niesie ze sobą ryzyka związanego ze znieczuleniem regionalnym i często może być akceptowalną alternatywą w nagłych przypadkach. Jednak stosowanie znieczulenia ogólnego podczas porodu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu matki i depresji noworodka.
Inne opcje obejmują podtlenek azotu, łagodny środek uspokajający stosowany do łagodzenia bólu podczas porodu. Opcja ta nie zatrzymuje całkowicie bólu, ale łagodzi skurcze. Jednak ten rodzaj znieczulenia może również sprawić, że dziecko będzie senne i będzie wymagało leków, aby obudzić je po porodzie. Opcja ta jest często preferowana przez kobiety, które chcą, aby podczas porodu w znieczuleniu ogólnym podawane były minimalne dawki leków przeciwbólowych.
Podobne tematy